اگر استخوان‌های تشکیل دهنده‌ی مفصل آرنج از راستای طبیعی خود خارج شود مفصل دچار دررفتگی می‌شود. دررفتگی مفصل آرنج در بزرگسالان پس از مفصل شانه از شایع‌ترین دررفتگی‌ها در بد می‌باشد. همچنین بیشترین مورد دررفتگی در کودکان، دررفتگی مفصل آرنج می‌باشد. این وضعیت در حالتی رخ می‌دهد که کودک از ناحیه‌ی آرنج کشیده و بلند شده و همزمان چرخانده می‌شود. در این صورت استخوان زند زبرین (رادیوس) از محل خود خارج می‌شود و به آن Nursemaid’s elboe یا آرنج پرستار گفته می‌شود. در صورت درمان کامل آن ممکن است کودک دچار دررفتگی مکرر آرنج شود. 10 تا 20 درصد آسیب‌های آرنج مربوط به دررفتگی مفصل آرنج می‌باشد. اگر دچار این آسیب شده‌اید حتما باید به پزشک مراجعه نمایید زیرا ممکن است در حین آسیب یا جااندازی توسط افراد غیرمتخصص عصب و یا شریان‌های عبور کرده از آرنج آسیب ببینند و عوارض جبران ناپذیری به‌بار بیاورد.
دررفتگی ها ممکن است همراه با شکستگی باشند، در این صورت درمان پیچیده‌تر خواهد شد.
علاوه‌بر دررفتگی ناحیه رادیوس (زند زبرین) که در کودکان شایع است، در نوجوانان و بزرگسالان دررفتگی اولنا (زند زیرین) به خلف بیشتر دیده می‌شود.
دلایل دررفتگی مفصل آرنج
- در کودکان در وضعیتی که کودک از ناحیه ساعد گرفته شود و بلند شده و چرخانده شود
- در افتادن روی کف دست زمانی که فرد با دست سعی می‌کند جلوی افتادن را بگیرد
- در آسیب‌های ورزشی
- در تصادفات با خودرو، وقتی فرد برای مانع شدن از برخورد با داشبورد کف دستش را جلو می‌گیرد.
- در افرادی که اختلال ساختاری در مفصل آرنج دارند. مثلا قوس زائده اولکرانون کم است و یا ذاتا رباط‌های شلی دارند برای دررفتگی با نیروی کم مستعد هستند
- حرکت ناگهانی و شدید مفصل
علائم دررفتگی مفصل آرنج
- بدشکلی مفصل
- درد شدید و تشدید درد با حرکت دادن آرنج
- تورم مفصل و کبودی
- بی‌حسی در دست (در مواردی که اعصاب و عروق درپی دررفتگی آسیب دیده است)
- عدم توانایی حرکت در آرنج
تشخیص دررفتگی مفصل آرنج
پزشک توسط معاینه بالینی و گرفتن حرکت از آرنج و پرسیدن نحوه‌ی آسیب می‌تواند دررفتگی را تشخیص دهد. از آنجایی که ممکن است حین آسیب علاوه بر دررفتگی، شکستگی و یا آسیب به اعصاب، عروق، رباط و تاندون‌ها نیز ایجاد شود. پزشک آزمایشات تشخیصی مانند عکس رادیوگرافی (X_Ray) و ام‌آرآی (MRI) یا سی‌تی‌اسکن (CT scan) درخواست می‌نماید.
درمان دررفتگی مفصل آرنج
بلافاصله پس از آسیب بهتر است کمپرس یخ روی مفصل گذاشته شود تا از التهاب بیش‌ازحد جلوگیری شود. بی‌حرکت نگه داشتن و بالا بردن آرنج از سطح قلب نیز می‌تواند از افزایش ورم جلوگیری نماید.
پس از مراجعه به پزشک و تشخیص شدت آسیب درمان‌های مختلفی ممکن است توسط پزشک انجام شود.
اگر دررفتگی ساده باشد و دیگر بافت‌های اطراف آسیب ندیده باشد، پزشک استخوان را به حالت طبیعی خود جا می‌اندازد و برای بی‌حرکتی پس از آن اسلینگ نیز تجویز می‌شود. مدت بی‌حرکتی ممکن است 1 تا 3 هفته به طول بیانجامد.
ممکن است طی دوره درمان به بیمار داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی جهت کاهش درد و التهاب تجویز شود.
در صورتی که دررفتگی را نتوان با جااندازی در راستای نرمال خود قرار داد یا آسیب به اعصاب، شریان یا رباط و تاندون ناحیه آرنج وارد شده باشد در استخوان‌ها رخ می‌دهد در این وضعیت نیز ممکن است جراحی صورت پذیرد.
فیزیوتراپی: پس از طی شدن مدت زمان بی‌حرکتی، جهت توانبخشی بیمار به فیزیوتراپی ارجاع داده می‌شود.
هدف از فیزیوتراپی در این عارضه افزایش دامنه حرکتی آرنج ، تقویت عضلات ضعیف شده از شانه تا آرنج، مچ دست و انگشتان، بهبود انعطاف‌پذیری عضلات و آگاه‌سازی بیمار در استفاده صحیح از آرنج و جلوگیری از بازگشت مجدد آسیب می‌باشد.
بسته به شدت آسیب و نوع جااندازی بیمار در استفاده صحیح از آرنج و جلوگیری از بازگشت مجدد آسیب می‌باشد.
بسته به شدت آسیب و نوع جااندازی بیمار به صورت بسته یا با عمل جراحی فیزیوتراپی آرنج نیز متغیر می‌باشد. باتوجه به تشخیص فیزیوتراپیست در افق روشن بهترین فیزیوتراپی سعادت اباد ممکن است هریک از موارد زیر برای ترمیم بافت و بازگشت بیمار به فعالیت‌های قبلی انجام شود:
- الکتروتراپی (TENS, FES, Faradic, IFو…)
- اولتراسوند
- لیزرتراپی (پرتوان و کم‌توان)
- تکار تراپی (RF)
- مگنت تراپی (جهت ترمیم بافت‌های نرم و استخوان جوش نخورده)
- منوال تراپی (ماساژ، موبیلیزیشن، MET و…)
- تمرین‌درمانی (تمرینات تقویتی، کششی، هوازی)
- Dry needling
- الکترواکوپانچر
